 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
З’ядаюць думкі: я – ніхто...
І заўтра чалавекам я не стану,
На ростанях стаю, гукаю,
Шукаю страчаныя ідэалы
У рэшаце, свой лёс і сваю мару.
Не дасягнуць былых вышынь –
Ляноты кайданамі закаваны,
У роспачы і у дурмане
Свой кожны новы дзень на скрыжаванні
Я у хлусню ператвараю.
І п’ю гарэлку, п’ю віно,
Вадой іржавай з крана запіваю,
Свет навакольны пагарджаю
За адіноту, страх, хлусню, падманы –
А сам сваіх сяброў не паважаю…
І толькі надпіс: “я – ніхто” –
Як рэха вершаванае ў палёце,
Ўспамінамі у скронь малоціць:
Між дэкадансу ідэалаў змрочных
Свайму жыццю зірні у вочы!
Бо кожны дзень між спраў надзённых
Мы самі чалавека з сябе робім…
18.12.2011г
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
